گلبرگ های تربیتی
هوالرفیق
به تأثیر سخنانمان ایمان بیاوریم ،اگر روزی نبض کلماتمان با آهنگ قلبمان ،هماهنگ شود .
همه تنگناها و بن بست ها ،ره آورد بیگانگی "من"با "من"من" با "تو" و" من و تو" با" او"است.
لبخند با دیگران ،ترجمان همدلی است،لبخند بی دیگران، گواه خودخواهی و خنده بر دیگران ،نشانه پوکی و حقارت روح است .
تنفس در کنار پنجره اتاقی تاریک و دود آلود،زیبا و لذتبخش است،پنجره قلبمان را رو به خدا بگشاییم.
دیوارها همیشه متهم به ایجاد فاصله هستند اما دستهای دیوار ساز ما ،خیلی زود تبرئه می شوند .
التماس دعا انشالله فرج مولا